محمد مشتاقی در سال 1339 در شهرستان زابل در خانواده ای مذهبی دیده به جهان گشود.
تحصیلاتش را تا اخذ مدرک سیکل ادامه داد و سپس به خدمت ارتش درآمد. از کودکی نشانه های رشد و بالندگی و متانت در چهره اش هویدا بود. در زمان اوج گیری انقلاب لشکر گارد را ترک کرد و به صفوف انقلابیون پیوست. بعد از پیروزی انقلاب به لشکر 88 زرهی زاهدان منتقل شد و چون فردی لایق و باشخصیت بود، به عنوان سرگروهبان گردان منصوب شد.
شهید مشتاقی فردی مهربان و دلسوز بود. رابطه اش با سربازان زیردستش، رابطه ی پدر و فرزندی بود و آنان نیز خیلی به او احترام می گذاشتند. فردی متدیّن و عاشق اهل بیت بود و به امام خمینی عشق می ورزید و بسیار مردم دار و متواضع بود.
با شروع جنگ تحمیلی به میادین نبرد حق علیه باطل اعزام شد و رشادت ها و ایثارگری های فراوانی از خود نشان داد. سرانجام در تاریخ 11/8/1365 پس از پنج سال حضور در جبهه در هنگام بازگشت بر اثر سانحه ی سقوط هواپیمای سی – 130 ارتش در سنّ 26 سالگی در اطراف زاهدان به فیض شهادت نایل آمد.


کتاب کبوتران بهشتی جلد 5، صفحه:125